Waarom was er tot 1979 niemand speciaal verantwoordelijk om Nederlandse oorlogsmisdadigers op te sporen? Omdat er te weinig prikkels waren, aldus officier van justitie Paul Brilman destijds. Zo kon het gebeuren dat tientallen grote misdadigers vrij rond liepen en hun zaken verjaarden.
Het doel van de stichting Onderzoek Oorlogsmisdaden is onbekende en vergeten oorlogsmisdaden waarbij Nederlanders of in Nederland wonende personen betrokken zijn -als dader of slachtoffer- in de publiciteit te brengen en te houden. Wij willen de "prikkel" zijn waardoor schuldigen hun straf niet ontlopen of hunmisdrijven kunnen vergeten.
Dat aandacht voor oorlogsmisdadigers een belangrijke aanzet voor arrestatie en berechting kan zijn blijkt onder meer uit de zaak tegen Frans van Anraat, Saddam Hoessein's persoonlijke leverancier van strijdgassen, aan de zaak-Zorreguieta, de medeschuldigheid bij verdwijningen tijdens het Argentijnse militair regime (1976-1983) door Jorge Zorreguieta en de actie 'Nu of Nooit' naar de laatste ongestrafte SS-bewakers van Nederlandse concentratiekampen.
---------