'NU OF NOOIT'

STEUN AUB  DE PROCESKOSTEN TEGEN DE STAAT.

KABINET RUTTE WEIGERT NABESTAANDEN VAN NAZI-SLACHTOFFERS TOEGANG TOT HET CENTRAAL ARCHIEF BIJZONDERE RECHTSPLEGING IN HUN ZOEKTOCHT NAAR DE MOORDENAARS.

DIT IS IN STRIJD MET ALLE INTERNATIONALE VERDRAGEN ALS HET GENOCIDEVERDRAG EN DE GENEEFSE CONVENTIE.

DE PROCESGANG GAAT OP 2 APRIL HET ZEVENDE JAAR IN. 

UW FINANCIËLE STEUN TEGEN  DIT ONRECHT IS DAAROM HARD NODIG.

IBAN: NL05 INGB 0677 2251 21 TNV ST. ONDERZOEK OORLOGSMISDADEN, 1100AV AMSTERDAM.  

Laatste nieuws

De Rechtbank Amsterdam, afdeling Bestuursrecht, heeft op 18 december 2018 het beroep van de stichting tegen het gesloten houden van oorlogsdossiers door het Nationaal Archief gegrond verklaard. Op 27 februari 2019 is de Rijksarchivaris een hoger beroepsprocedure gestart. Op 29 juli 2019 heeft een zitting plaatsgevonden bij de Raad van State te Den Haag. Op 24 december 2019 deelt de RvS mee dat de Rijksarchivaris het verzoek van de stichting tot raadpleging moet doorzenden aan de minister van OC&W. Het Nationaal Archief is veroordeeld het betalen van de proceskosten. Op 28 april 2020 maakt de Rijksarchivaris bekend dat hij geen inzage toestaat en baseert zijn beslissing op een besluit van minister Arie Slob van Basis- en Voortgezet Onderwijs en Media en -mede- minister Ferd Grapperhaus van Justitie en Veiligheid. Op 25 mei 2020 is een pro forma beroepschrift tegen de Algemene Rijksarchivaris ingediend bij de Rechtbank Amsterdam, afdeling bestuursrecht. Op maandag 23 november 2020 heeft het beroep voor de meervoudige kamer in Amsterdam gediend. In eerste instantie is de zaak aangehouden tot 6 februari 2021 en daarna een paar maal verlengd. Begin mei 2021 is een brief uitgegaan naar de rechtbank met het verzoek op korte termijn een uitspraak te doen. De meervoudige kamer heeft op 16 november 2021 uitspraak gedaan. De rechtbank verklaart het beroep ongegrond en wijst schadevergoeding af. Eind december 2021 is een Hoger beroepschrift ingediend bij de Raad van State. Wordt vervolgd.

Voor de actie 'Nu of nooit!' houdt de stichting Onderzoek Oorlogsmisdaden sinds begin 2015 een lijst bij van mannen en vrouwen die zich tijdens de Tweede Wereldoorlog in Nederland hebben misdragen, en nog niet zijn veroordeeld en/of gestraft. In enkele gevallen is niet duidelijk of ze hun volledige straf hebben uitgezeten. Help zoeken naar deze grote boeven.

Het gros van de nog levende Nederlandse WO2-oorlogsmisdadigers was lid van het elitekorps Schutzstaffel en met name van het SS-Wachbataillon 'Nordwest'. Ze waren belast met het bewaken van de concentratiekampen in Nederland, vooral die in Amersfoort en in Vught. Verder hebben deze Nederlandse SS'ers deelgenomen aan grootscheepse razzia's, executies en zich schuldig gemaakt aan verraad. Het SS-Wachbataillon 'Nordwest' telde totaal zo'n 3.500 man, al bestaan ook lagere schattingen.

Op onderstaande lijst staan voormalige bewakers of andere zogenaamde politieke delinquenten die, gezien hun geboortejaar, mogelijk nog in leven zijn. Daarnaast leven er nog altijd leden van SS-bataljons actief die zich mogelijk hebben schuldig gemaakt aan oorlogsmisdrijven in Oost-Europa. Voor de duidelijkheid: het zijn verdachten en/of voortvluchtigen. Speel geen eigen rechter, mocht een toevallig uw buurman of buurvrouw zijn. Serieuze informatie wordt overgedragen aan het Openbaar Ministerie. Doel is berechting of het uitzitten van eerder opgelegde straf. De lijst wordt regelmatig ververst waarbij namen na bevestigd overlijden worden verwijderd.

De door stichting Onderzoek Oorlogsmisdaden meest gezochte WO2-misdadigers (per 10/9/2018) zijn:

Gezelle, Nicolaas Daniël. Geboren in Blankenberge (volgens info, maar gemeente zelf ontkent) op 4 april 1922 te België. Lid van de SS-veiligheids- en inlichtingendiensten SIPO/SD in Antwerpen en na geallieerde bevrijding van België in najaar 1944 actief in Nederland. Onder andere in Kamp Erika. Vertrokken in 1950 naar Duitsland. 

K, A. -initialen- Geboren op 23 maart 1928. Volgens officiële opsporingslijsten werkzaam in Kamp Vught. Persoon woonachtig in Hazerswoude-Rijndijk, heeft een opleiding tot bewaker erkend, maar hij ontkent tegenover de stichting dat hij als zodanig actief is geweest. Door weigering toegang tot het CABR is verder onderzoek niet mogelijk.

Maas, Johan Walter. Belg. Geboren 26 juni 1926 in Sint Martens-Latem in de buurt van Gent, België. Laatste oorlogsjaar actief in Nederland, onder andere als SS/SD-er in Apeldoorn. (In onderzoek: zou overleden zijn op 11 september 1954, maar plaats graf nog onbekend bij stichting.) 

Oranje, Maria. Ook bekend als 'Miep Oranje'. Geboren op 6 mei 1923 in Bloemendaal. (andere bronnen noemen Soest) Actief als koerierster van het verzet tot zij in 1943 voor de SD ging werken. Door haar verraad zijn tientallen mensen omgekomen. In maart 1945 gevlucht naar Duitsland en daar mogelijk omgekomen bij gevechtshandelingen. Er bestaan ook geruchten dat ze is gevlucht naar Kenia, Tanzania, mogelijk Zuid-Afrika of de Verenigde Staten. Opmerkelijk in de zaak Miep Oranje is dat ze nooit bij verstek is veroordeeld noch dat de BVD/AIVD een rapport over haar wil openbaren of zelfs maar het bestaan van zo'n rapport wil bevestigen of ontkennen. 

Schot, Catharina, Maria (Katja Schot). Geboren 15 maart 1925 in Amsterdam. Was als bewaakster werzaam in kamp Vught en vrouwenkamp Ravensbrück.

Velde, Hendrik van der. Geboren op 19 april 1919. Zijn naam prijkt op een Poolse lijst.

Van onderstaande personen is bekend dat zij in Vught en concentratiekampen elders werkzaam waren. Probleem is dat het geboortejaar bij meesten niet precies bekend is en dus een redelijk vermoeden van overlijden onduidelijk blijft. Ook is de juiste spelling van de naam niet gegarandeerd, om arrestatie te voorkomen werd die soms bewust verdraaid.  

Es, Peter van, uit Midden-Brabant. (Vught en Auschwitz)

Koch, Liesl uit Rotterdam

Kohle, Dora, uit Eindhoven (Vught, Auschwitz en Leipzig)

Ter Braake, Wihelmina, roepnaam Winny. (Vught en Auschwitz-Birkenau)

Thijssen, Petronella Maria (Vught en Auschwitz)

----------

Inmiddels afgevoerd van de lijst gezochten zijn:

Admiraal, A.. Geboren in Haarlem op 16 oktober 1922. Opzichtster vrouwenkamp Vught en Auschwitz. Overleden op 26 januari 1998 te Haarlem.

Appels, August. Geboren in Denekamp op 13 augustus 1921.SS-lid en werkzaam in kamp Vught. Overleden 13 oktober 1974 en begraven in Denekamp.

Deben, Jacques Joseph Lambert, geboren 27-06-1909 en overleden 16-02-1995 te Maastricht.

Martens, Johannes Gerardus Martens, geboren 14-04-1927 en overleden 5-8-2011 te Nuth.

Kramer, Harm. Geboren 28 augustus 1925, ooit woonachtig in Wolvega. SS'er en maakte deel uit van executiepeloton in Vught. Overleden op 23 juni 1997 te Sonnega. 

Kwakkelaar, Christiaan. Geboren 7 januari 1927. Woonde in Hoensbroek. SS-bewaker en maakte deel uit van executiepeloton in Kamp Vught. Overleden op 25 juli 2007 te Heerlen.

Lotz, Willem Jan. Geboren op 26 juli 1927 in Amsterdam. Kampbewaker in Vught. Overleden op 1 juli 1996 te Amstelveen.

Luebke, (voornaam en geboortedatum onbekend). SS-bewaker. Tenen geamputeerd door kou aan het Oostfront. Verdween medio september 1944 spoorloos na de bevrijding van het kamp Vught. Overlijdensdatum onbekend. 

Mullenders, Maria Jos, Geboren op 6 juni 1924 in Vaals. Oppasser in het vrouwenkamp Vught waar op 15 januari 1944 het zogenaamde 'bunkerdrama' plaatsvond waarbij tien vrouwen omkwamen. Overleden op 3 maart 2008 te Vaals.

Packbier, Martin Hurbert. Geboren op 1 september 1924 in Nieuwenhagen. Overleden op 28 augustus 1977 te Simmerath.

Peperstraatte, Petrus Jacobus. Geboren 3 mei 1926. Kampbewaker. Overleden op 31/10/2014.

Roosmalen. Lid van 3e compagnie van SS-Wachbataillon. Mogelijk gaat het om Leonardus Johannes Theodorus geboren 28 april 1905 in Breda. Bewaakte onder andere gijzelaars opgesloten in Sint-Michielsgestel. Zou beschikken over de administratie, en dus mogelijke schriftelijke bewijzen, van het Wachbataillon.

Tuin, Jan Willem van der. Geboren op 9 juni 1916 in Amsterdam en ontsnapte, voordat hij op 10 juli 1947 bij verstek ter dood werd veroordeeld, uit interneringskamp Valkenburg. De oud-marechaussee pleegde verraad in de buurt van Almelo waardoor zeker vier mensen omkwamen. Nog altijd een mysterie waar hij verblijft en/of zijn graf is, tot die tijd wordt hij gezocht. (Termijn verjaring van het recht tenuitvoerlegging per 22 december 2001 verlopen.)

Vaessen, Elisabeth Wilhelmina geboren 19 december 1923 in Vught. Overleden op 15 februari 1991 en ligt begraven in Ameide, Zederik.

Verhesen, Gerard Albertus Henricus. Geboren 26 februari 1927 te Roermond. Overleden aldaar op 14 juli 1993.

Wijk, Gijsbertus K. van. Geboren op 16 juni 1927 in Breukelen. SS-kampbewaker oa Vught.

 ---------

De stichting Onderzoek Oorlogsmisdaden heeft lang onderzoek gedaan naar de in Duitsland woonachtige oud-SS'er en Gestapo-man Klaas Carel Faber die op 24 mei 2012 in Ingolstadt overleed. Faber, diens vader werd doodgeschoten door Hannie Schaft, voerde samen met zijn broer Piet een schrikbewind in Groningen en was onder andere betrokken bij de moord op Esmée van Eeghen. 

Onderzoek van de stichting O-O heeft duidelijk gemaakt dat een andere voortvluchtige oorlogsmisdadiger Willem Polak op 4 mei 1993 is overleden in Hannover. Willem Albertus Polak, geboren op 31 mei 1915, was lid van de Waffen SS en het Sonderkommando Henk Feldmeijer. Hij ontsnapte op tweede kerstadg 1952 samen met lieden als Klaas Carel Faber en vijf andere 'politieke delinquenten' waaronder Herbertus Bikker, de beul van Ommen en die op 1 november 2008 overleed, uit de Koepelgevangenis van Breda. Een andere bekende Nederlandse voortvluchtige oorlogsmisdadiger Siert Bruins waar de stichting zich mee bezighield is op 28 september 2015 overleden. Zijn proces in het Duitse Hagen, waarin hij terecht stond voor de moord op de verzetsstrijder Aldert Klaas Dijkema in de nacht van 21 op 22 september 1944, was in hoger beroep in juni 2014 gestopt vanwege diens slechte gezondheid.

CABR weigert hulp

Het Nationaal Archief, afdeling Centraal Archief Bijzondere Rechtspleging, de aangewezen plek voor informatie over WO2-misdadigers, weigert de stichting inzage in dossiers omdat, stelt dit onderdeel van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap waarover ministers Arie Slob (CU) en Ingrid van Engelshoven (D66) de scepter zwaaiden. Zelfs bij het leveren van namen en verblijfplaatsen aan het Openbaar Ministerie is geen sprake 'van het stellen van waarborgen voor het beschermen van de privacy van de betrokkenen' (brief aan stichting 2 april 2015). U leest het goed: de persoonlijke levenssfeer van oorlogsmisdadigers wordt in Nederland belangrijker gevonden dan rechtvaardigheid voor de slachtoffers en hun nabestaanden. Zonder inzage van de stukken die liggen in het Nationaal Archief is het voor de stichting O-O moeilijk vast te stellen of bepaalde personen ooit zijn gearresteerd voor hun misdrijven, hun straf hebben uitgezeten of zijn overleden. 

Sinds het voorjaar van 2016 probeert de stichting met juridische hulp alsnog toegang te krijgen tot de WO-2 archieven. Lees bijvoorbeeld dit artikel Open Nationaal Archief voor jacht op oorlogsmisdadigers in Trouw van 3 mei 2016. Na een reeks bezwaarschriften en beslissingen op bezwaarschriften heeft de stichting op 23 november 2016 de bestuursrechter in Amsterdam een beroepsschrift gestuurd waarin alsnog toegang wordt gevraagd tot de archieven. Op donderdag 11 oktober 2018 is het beroep door de meervoudige kamer met zaaknummer AMS 16/7352 WET behandeld.

Zie opiniestuk De Nederlandse staat moet geen oorlogsmisdadigers beschermen van de stichting in Trouw van 9 oktober 2018, het verslag in NRC.nl Stichting eist toegang tot dossiers oorlogsmisdadigers op 12 oktober 2018 en een interview De zuivering van oorlogsmisdadigers is nog niet voorbij in de Volkskrant van 14 november 2018.

Namens de stichting hebben de raadslieden Carry Knoops-Hamburger en Geert-Jan Knoops, met assistentie van Eva Vogelvang, het woord gevoerd. Het Opperrabbinaat voor Nederland en Federatief Joods Nederland hebben schriftelijk hun steun betuigd, evenals het Simon Wiesenthal Centrum in Jeruzalem, zie: Dutch activists seek release of archive on Holocaust war criminals in The Times of Israel van 19 oktober 2018 en Haaretz Dutch court to decide whether to release names of Holocaust war criminals.

Op 18 december 2018 verklaart de rechtbank het beroep van de stichting gegrond. De rechtbank draagt het Nationaal Archief op binnen 10 weken een nieuw besluit te nemen over de eerdere weigering tot toegang en veroordeelt de Rijksarchivaris tot het betalen van de proceskosten. Kortom: de deur tot de archieven staat op een kier maar nog niet wagenwijd open. Zie verder deze link van rechtspraak.nl.

Op 28 januari 2019 verzoekt de Algemene Rijksarchivaris de Raad van State, afdeling bestuursrechtspraak, tot een voorlopige voorziening. Deze houdt in dat de WO2-archieven pas opengaan als de laatste procedures op niks uitdraaien, dat kan maanden zo niet jaren duren. Tegen die tijd zijn alle gezochten waarschijnlijk overleden door ouderdom. Op 11 februari 2019 heeft de stichting middels de advocaat daarom de Raad van State gevraagd 'om het verzoek integraal af te wijzen'. 

Op 22 februari 2019 maakt de Raad van State, afdeling bestuursrechtspraak, bekend dat de voorlopige voorziening van de rechtbank Amsterdam van 18 december 2018 wordt opgeschorst. 

Op 27 februari 2019 gaat de de Rijksarchivaris in hoger beroep tegen de uitspraak van de Rechtbank Amsterdam van 18 december 2018.

Op 10 april 2019 is een verweerschrift uitgegaan naar de Raad van State waarin wordt verzocht de uitspraak van de rechtbank Amsterdam te handhaven. 

Op 29 juli 2019 10.00 uur heeft een zitting plaatsgevonden bij de Raad van State, afdeling Bestuursrechtspraak te Den Haag. De voorzitter van de RvS heeft alle partijen gehoord en voorgesteld dat het Nationaal Archief met de stichting om de tafel gaat zitten om te kijken of er wegen gevonden kunnen worden om voor de stichting een uitzondering te maken en toegang mogelijk te maken. De zaak is daarmee aangehouden tot 1 oktober. Zie het verslag in NRC Handelsblad. De stichting en de landsadvocaten zijn bij een gesprek op 4 september 2019 niet tot een overeenkomst gekomen en hebben dat op 11 september 2019 per brief de Raad van State laten weten.

Op 15 oktober 2019 maakt de Raad van State bekend dat de datum van de uitspraak is uitgesteld, omdat 'de zaak nadere studie vraagt'. Het zal waarschijnlijk maandag 2 december 2019 zijn.

Op 2 december 2019 maakt de persvoorlichter van de Raad van State duidelijk dat de uitspraak 'nog enkele weken' op zich zal laten wachten. Iedere dag uitstel betekent dat de kans op berechting kleiner wordt door de vergevorderde leeftijd van de verdachten en de stichting heeft de mededeling dan ook tandenknarsend aangehoord. 

Op 9 december 2019 heeft advocaat Carry Knoops- Hamburger in een brief aan de Raad van State 'met klem' verzocht om korte termijn uitspraak te doen. Immers de voorzitter heeft zelf bij de behandeling van de zaak op 29 juli 2019 aangegeven te zijn doordrongen van het belang van een spoedige afdoening. 

Op 24 december 2019 heeft de RvS geoordeeld dat de rijksarchivaris het verzoek van de stichting O-O moet doorsturen naar de verantwoordelijke minister van OC&W. Het Nationaal Archief heeft vanwege opgelegde taken als de privacy-wetgeving geen bevoegdheid. 'Indien het besluit van de minister er niet toe leidt dat het verzoek van de stichting om raadpleging van het archief wordt ingewilligd, moet de rijskarchivaris in het nieuwe besluit op bezwaar ingaan op hetgeen de stichting verder heeft aangevoerd en op grondslag daarvan zijn besluit van 21 juli 2016 heroverwegen.' De rijskarchivaris is veroordeeld tot de proceskosten. Lees hier de uitspraak.

Op 28 april 2020 wijst de Algemene Rijksarchivaris inzage nogmaals af. Hij baseert zich daarbij op de beslissing van minister Arie Slob van Basis- en Voortgezet Onderwijs en Media van 24 april 2020 die ook een gelijkluidend afwijzend besluit heeft ontvangen van Ferd Grapperhaus van Justitie en Veiligheid op 15 april 2020.   

Op 25 mei 2020 hebben de advocaten mr. C.J. Knoops-Hamburger en mr. G.G.J.A. Knoops namens de stichting een pro forma-beroepschrift ingediend tegen de beslissing van de Algemene Rijksarchivaris bij de Rechtbank Amsterdam, afdeling bestuursrecht. De rechtbank stuurt de dag daarop, 26 mei 2020, een reactie per aangetekende brief naar het advocatenkantoor die evenwel nooit is aangekomen, met als gevolg dat de zaak pas op 26 juni 2020 kan worden voortgezet. Het beroep dient voor de meervoudige kamer Rechtbank Amsterdam op 23 november 2020 om 13.30 uur. Lees de voorbeschouwing De jacht ontkomen van journalist Hans Knoop in het NIW.

Volgens stichting O-O neemt de kans op het vinden van nog levende ongestrafte WO2-misdadigers iedere dag af af en noemt juridisch tijdrekken 76 jaar na WO2 niet alleen in flagrante strijd met internationale verdragen maar vooral een trap na voor alle slachtoffers en hun nabestaanden. De kosten om recht te halen voor nazi-slachtoffers zijn door tegenwerking van de Nederlandse Staat de 100.000 euro ruimschoots gepasseerd. 

Informatie over gevluchte en ongestrafte WO2-misdadigers kunt u per e-mail sturen naar: contact@onderzoekoorlogsmisdaden.nl

Of steun ons financieel IBANnr. NL05 INGB 0677 2251 21

t.n.v. stichting Onderzoek Oorlogsmisdaden

Postbus 12830
1100AV Amsterdam

Of via Kentaa crowdfunding met iDEAL

De actie 'NU OF NOOIT' die in maart 2015 startte, en doorloopt totdat de laatste SS'er is gestorven, volgt in het voetspoor van 'OPERATION: LAST CHANCE'' van het Simon Wiesenhal Centrum in Jeruzalem, dat enkele jaren geleden begon. Met succes! In april begon in Duitsland een proces tegen SS'er Oskar Gröning, de 'boekhouder van Auschwitz', geboren op 10 juni 1921, wegens medeplichtigheid aan de dood van 300.000 mensen. Gröning werd op 15 juli 2015 tot vier jaar celstraf veroordeeld. Hij overleed op 9 maart 2018. Vervolging van kampbewakers, ook als staat het niet altijd vast dat ze direct betrokken waren bij moord, is mogelijk door de jurisprudentie van het proces tegen de inmiddels overleden John Demjanjuk, bewaker in Sobibór, veroordeeld in 2011 tot vijf jaar cel. Op 17 juni 2016 werd in de Duitse  stad Detmold Auschwitz-bewaker Reinhold Hanning veroordeeld tot een celstraf van vijf jaar. In zijn proces betuigde Hanning zijn spijt. Hij overleed op 30 mei 2017.

Dat er nog kampbewakers leven toont onderzoek in Duitsland aan. In 2014 werden zo'n 20-tal opgespoord ooit werkzaam in het vernietigingskamp Majdanek, en 30 bewakers werkzaam in Auschwitz. Dat de tijd de geschiedenis nog niet heeft uitgewist blijkt uit de 'most wanted'-lijst van het Simon Wiesenthal Centrum die veel negentigplussers telt.

De rechtsgang wordt gesteund door het Opperrabbinaat voor Nederland, Federatief Joods Nederland, stichting Wiesenthal Fonds in Nederland, het Simon Wiesenthal Centrum in Jeruzalem en Nederlandse individuele sponsoren.

Chef Nazi-hunter dr. Efraim Zuroff van het Simon Wiesenthal Centrum mailde deze regels:

-The passage of time in no way diminishes the guilt of the killers.

-We owe it to those murdered to find the killers who turned innocent men, women, and children into victims.

-Old age should not protect mass murderers (if any are alive).

SS-concentratiekamp Vught

Officiële naam 'Konzentrationslager Herzogenbusch' bestond tussen januari 1943 en september 1944. Zaten 31.000 mensen voor korte of langere tijd vast. 12.000 joden gingen via Vught naar Westerbork en door naar de vernietigingskampen. Naar schatting stierven 750 personen in het kamp veelal door ontberingen, 329 werden gefusilleerd.

Doorgangs- en strafkamp Amersfoort

Tussen 18 augustus 1941 en 19 april 1945 zaten hier 37.000 mensen voor kortere of langere tijd vast. 650 mensen kwamen om in het kamp door ontberingen en geweld.

Doorgangskamp Westerbork

Tussen 1 juli 1942 en 12 april 1945 vertrokken 93 treinen met 107.000 mensen, veelal Nederlandse joden, waarvan 5.000 terugkeerden. Ruim 638 mensen stierven in het kamp zelf, door ouderdom, ziekte of executie.

Werkkamp Erika

Kamp nabij Ommen tussen 19 juni 1942 tot 11 april 1945. Drieduizend gevangenen waarvan de helft werd doorgestuurd naar Duitse kampen. Aantal doden door ontberingen zo'n 170 gevangenen. (Onder andere Herbertus Bikker was daar bewaker.)

Doorgangskamp Schoorl

Tussen februari en oktober 1941 zaten hier 1900 gevangenen opgesloten waarvan duizend werden doorgestuurd naar andere kampen en daar stierven. Voor zover bekend zijn in Kamp Schoorl geen gevangenen gestorven door mishandeling of executie.

Interneringskamp Sint-Michielsgestel

Tussen mei 1942 en september 1944 zaten tot zo'n 700 gegijzelden vast in het kleinseminarie Beekvliet. Zo'n 25 personen stierven, onder andere door executies.